Buk zwyczajny
- « poprzednia
-
pozostałe tablice
- Biegacz skórzasty
- paz
- Ślimak winniczek
- Grzebiuszka ziemna
- Rzekotka drzewna
- Kumak nizinny
- Padalec
- Ropucha szara
- Ropucha zielona
- Jaszczurka zwinka
- Jaszczurka żyworodna
- traszka
- Czajka
- Bażant
- Bocian
- Bogatka
- Dzięcioł duży
- Dzwoniec
- Kukułka
- Czyż
- Wrona siwa
- Kowalik
- Grubodziób
- Mazurek
- Wróbel
- Sójka
- Żuraw
- Gawron
- Gęgawa
- Modraszka
- Cyraneczka
- Gąsiorek
- Kopciuszek
- Blotniak
- Dymowka
- Oknowka
- Jerzyk
- Kania
- Kruk
- krzyzowka
- Kwiczol
- Labedz
- lyska
- mysikrolik
- myszolow
- Ortolan
- pliszkas
- pliszkaz
- potrzeszcz
- sierpowka
- sikorau
- srokosz
- szczygiel
- zieba
- Wiewiórka
- jez
- Kret europejski
- Ryjówka aksamitna
- Sarna
- zajac
- Bluszcz pospolity
- Buk zwyczajny
- Chaber bławatek
- Dąb czerwony
- Dąb szypułkowy
- Fiołek mokradłowy
- Głóg jednoszyjkowy
- Goździk pyszny
- Deren
- Goryczka wąskolistna
- Jarząb pospolity
- Lnicznik siewny
- Mak polny
- Kukułka szerokolistna
- Szakłak
- Turzyca Davalla
- Klon zwyczajny
- Kasztanowiec
- Lipa drobnolistna
- Lipa szerokolistna
- Listera jajowata
- Modrzew europejski
- Pierwiosnek
- Robinia
- Sosna zwyczajna
- Ślazówka turyngska
- grusza
- jablon
- kruszczyk
- następna »
(łac Fagus sylvatica)
Królestwo: |
Rośliny |
Występowanie: Gatunek ten można spotkać w większych kompleksach leśnych, alejach oraz w parkach wiejskich.
Opis: Rodzaj drzew z rodziny bukowatych obejmujący 9-10 gatunków. Występują one głównie
w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. W Polsce występuje w stanie naturalnym tylko buk zwyczajny (Fagus sylvatica). Uprawianych jest kilka gatunków obcych i liczne odmiany ozdobne buka zwyczajnego. Najbardziej charakterystyczną cechą buka, pozwalającą bez trudu rozpoznać to drzewo o każdej porze roku, jest jego jasna, ołowiowoszara, zawsze gładka kora. Liście są blaszkowate, pojedyncze, z wąskimi i długimi, szybko opadającymi przylistkami. Blaszka eliptyczna lub odwrotnie jajowata, na końcu krótko zaostrzona, długości 5-10cm, całobrzega, o falisto karbowanej powierzchni, z góry zielona do ciemnozielonej, błyszcząca, od spodu jaśniejsza i matowa, na brzegach orzęsiona delikatnymi, białymi włoskami. Liście buka zwyczajnego należą do najatrakcyjniejszych kolorystycznie. Ich zabarwienie zmienia się od soczyście jasnozielonego, poprzez ciemnozielone, złocistożółte i pomarańczowobrązowe aż do złocistobrunatnego. Owocami są trójgraniaste orzeszki długości 1-2cm, błyszcząco brązowe, zebrane po dwa (rzadziej pojedyncze) w zdrewniałej, pokrytej kolczastymi wyrostkami okrywie, otwierającej się po dojrzeniu czterema klapami. Są jadalne i bardzo pożywne (choć jedzone w dużych ilościach mogą zaszkodzić!), mają słodkawy smak, wytwarza się z nich olej. Owoce buka są jednymi z najbardziej lubianych przez dzikie zwierzęta, np. dziki, wiewiórki, sójki itp. Zwierzęta te walnie przyczyniają się do rozprzestrzeniania gatunku. Przykładowo wiewiórki i sójki zbierają bukwie jesienią, składują je w swoich kryjówkach, a potem o nich często zapominają.
Wymiary: |
|