Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo, Dec 21, 2018
<strong>ENERGY EFFICIENCY IN THE LIFE CYCLE OF BUILDING<br> AS A MITIGATION ACTION OF... more <strong>ENERGY EFFICIENCY IN THE LIFE CYCLE OF BUILDING<br> AS A MITIGATION ACTION OF CLIMATE CHANGE.<br> CASE STUDY ON THE EXAMPLE OF THE KINDERGARTEN BUILDING IN SIERAKOWICE VILLAGE.</strong> <strong>Abstract</strong> This article is an attempt to present the complex issue of energy efficiency in the field of architectural design, which was presented on the basis of a case study - a kindergarten in the village of Sierakowice. The building was realized in wooden technology, to minimize its impact on the natural environment. The facility is equipped with a number of devices for obtaining renewable energy (photovoltaic panels, wind turbines, heat pumps and ground heat exchangers). The author's analysis of the data in the author's opinion shows that the energy balance is not only the issue of the efficiency of energy-producing devices and energy consumption in the use phase. The content of the paper attempts to show that efficiency is rather the sum of energy generated and consumed in the use phase, but also in the phase of materials production, building implementation and its utilization. While in these periods of "life" of the building we deal mostly with the use of energy (negative balance), in the phase of use, energy can be produced. In this context, it can be assumed that the energy balance is not constant for a specific investment; it may change depending on the amount of energy produced and the variable efficiency of the devices used. The conclusion from the presented research is therefore the statement that the energy efficiency of the building is a variable function over time, and consequently, a building with zero energy consumption in a holistic approach can be easily implemented.
Uploads
Papers by Bartek Felski
climate change, which makes it possible to extend its life cycle and thus minimize the carbon footprint of the investment. The presented solutions use circular design activities and can be easily scaled up to other similar historical objects, so
they can become an effective tool for adapting to climate change, and due to the use of recycled materials – also a tool for mitigating climate change.
many researchers .
Considering the dynamic progress of medicine resulting in a significant increase in life expectancy, and due to the availability of a tool for effective activation of the elderly and people with disabilities, there is a clear need for urgent changes in urban space, which would result in treating disability more broadly and comprehensively than before. Disability is not only dysfunctions and their minimization (or, worse, marginalization), it is rather a philosophy of equality in diversity, while universal design is one of the basic tools for implementing this doctrine.
This article is a description of an experiment conducted with the use of virtual reality simulators, the effect of which was to obtain new possibilities of perceiving space as it is perceived by people with various dysfunctions – with the use of senses that have not been so obvious and commonly used in design practice so far. The experiment was conducted during the academic year 2022/2023 on a group of first-semester students (about 30 people) of the fields of Architecture and Landscape Architecture of the Sopot Academy of Applied Sciences. According to the authors, it was a successful attempt to broaden the horizon of space interpretation
and also perception as an area accessible not only to fully able people.
The experiment conducted with the use of disability simulation in VR technology allowed the participants of the experiment to understand the specificity of individual dysfunctions and verify the correctness and legitimacy of the solutions used in the barrier maps. The integrated use of sensory and motor disability simulators made the participants realize that only comprehensive and complementary solutions mitigating barriers in built-up space will be an effective tool to stimulate inclusive activities.
The case study of the reconstruction of a block of flats in Bordeaux analyzed in the article clearly shows that activities in the field of climate change mitigation, but also adaptation to these changes, can be carried out in a discreet way, without excessive damage to the natural environment, and at the same time in an aesthetically attractive and socially acceptable way. According to the author, such activities have
the hallmarks of the Kate Raworth bagel model so far used only for the circular economy, and which can be successfully implemented into sustainable and proclimate architecture.
is an undeniable fact.Facts should also be considered the effects of these changes, which are more and more clearly visible in the space surrounding man. Public discussion on interrelations of elements
anthropogenic and environmental-climatic conditions in urban space, or, more broadly, the dialogue betweenarchitecture and nature, is a relatively new matter.
This article is part of the book "Business for Change", which is a summary of the Climate Leadership activities of the United Nations Environment Programme for 2023. The program builds a community that, based on current knowledge about the climate, the best practices and specific solutions existing in various industries and the experience of the managerial staff. It empowers companies to make decisions that have a positive impact on the climate and the environment.
The potential of ecospots as elements redefining negatively perceived wastelands into positive elements of "temporary nature" is a very important aspect due to potential climate scenarios forecast by climatologists. Both the rapidly progressing changes in the area of the Earth's climate, which are rebuilding the priorities of the global
community, as well as the parallel economic and energy crisis may result in more and more frequent collapses in the real estate market and, more broadly, in the entire construction sector in Poland and in neighboring countries. This crisis will not mitigate climate change, and by abandoning mitigation and adaptation activities, it may even affect the intensification of climate change and its reception. For this reason, the research conducted on the relationship between abandoned architecture and selfdeveloping nature is, according to the author, important in the context of the future of contemporary cities.
Historically, time was an element "transparent" in architectural terms (its influence was not noticed until the object was so old that it failed). Nowadays, the time factor is consciously taken into account as an element determining the profitability and feasibility of an investment; the investment is designed for a specific period of use, treating the time dimension as equal to the spatial and symbolic dimensions.
With this in mind, architects and building users consciously treat time as one of the determinants and defining factors of contemporary architecture that is an element of anthropogenic space. This is important because it allows for an attempt to treat architecture as a "flexible" element in relation to the dynamically changing reality conditioned, inter alia, by the progressing climate change.
According to the author, it is important to analyze the influence of time on the technical aspects of the existing traditional architecture, in the construction of which this factor was originally not taken into account. Historical architecture is an architecture that is valuable in many respects, and is also subject to the rigor of monument conservation, where achieving adequacy in terms of energy and climateadaptation requirements is often very complicated; According to the author, the current state of climatic instability resulting from progressive climate change shows that the problem of adapting traditional vernacular architecture to the "new, greenhouse" reality is an important topic, although practically unaffected by science.
The activities in the field of renovation and historical reconstruction of the 19th-century housing described in the case study show, in the author's opinion, that with the precise and proper use of techniques, it is possible to conduct investments in a way that is sensitive to the issues of respecting cultural heritage and aspects of beauty in urbanized space, and at the same time in an adequate manner.
to modern needs in the field of adaptation to climate change, taking into account the entire life cycle of the building in order to minimize the carbon footprint of the investment.
Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia architektury "low-tech" jako skutecznego narzędzia do regulacji gospodarki emisjami gazów cieplarnianych w przestrzeni zurbanizowanej. W przypadku coraz wyraźniej widocznego kryzysu klimatycznego wydaje się to być rozwiązaniem nie tyle nowatorskim, ale przede wszystkim pożądanym, gdyż przedstawione w Porozumieniu Paryskim scenariusze klimatyczne nie są w sposób wystarczający realizowane. Przy precyzyjnym stosowaniu architektury "low-tech", wrażliwym na kwestie poszanowania dziedzictwa kulturowego oraz aspekty piękna w przestrzeni zurbanizowanej, może być ona skutecznym narzędziem, a nie tylko elementem negatywnie kojarzonej presji antropogenicznej na środowisko naturalne. Opisane w ramach studium przypadku działania z zakresu remontu i przebudowy historycznej, dziewiętnastowiecznej zabudowy mieszkaniowej pokazują zdaniem autora, że możliwe jest zachowanie dziedzictwa kulturowego, czy nawet odtworzenie jego zapomnianego fragmentu, przy jednoczesnym niskim reżimie śladu węglowego inwestycji w całym cyklu jej życia. Takie podejście do zachowania historycznej substancji architektonicznej miast i wsi pozwoli na zastosowanie rewitalizacji jako jednego z instrumentów do (samo)regulacji klimatu.
climate change, which makes it possible to extend its life cycle and thus minimize the carbon footprint of the investment. The presented solutions use circular design activities and can be easily scaled up to other similar historical objects, so
they can become an effective tool for adapting to climate change, and due to the use of recycled materials – also a tool for mitigating climate change.
many researchers .
Considering the dynamic progress of medicine resulting in a significant increase in life expectancy, and due to the availability of a tool for effective activation of the elderly and people with disabilities, there is a clear need for urgent changes in urban space, which would result in treating disability more broadly and comprehensively than before. Disability is not only dysfunctions and their minimization (or, worse, marginalization), it is rather a philosophy of equality in diversity, while universal design is one of the basic tools for implementing this doctrine.
This article is a description of an experiment conducted with the use of virtual reality simulators, the effect of which was to obtain new possibilities of perceiving space as it is perceived by people with various dysfunctions – with the use of senses that have not been so obvious and commonly used in design practice so far. The experiment was conducted during the academic year 2022/2023 on a group of first-semester students (about 30 people) of the fields of Architecture and Landscape Architecture of the Sopot Academy of Applied Sciences. According to the authors, it was a successful attempt to broaden the horizon of space interpretation
and also perception as an area accessible not only to fully able people.
The experiment conducted with the use of disability simulation in VR technology allowed the participants of the experiment to understand the specificity of individual dysfunctions and verify the correctness and legitimacy of the solutions used in the barrier maps. The integrated use of sensory and motor disability simulators made the participants realize that only comprehensive and complementary solutions mitigating barriers in built-up space will be an effective tool to stimulate inclusive activities.
The case study of the reconstruction of a block of flats in Bordeaux analyzed in the article clearly shows that activities in the field of climate change mitigation, but also adaptation to these changes, can be carried out in a discreet way, without excessive damage to the natural environment, and at the same time in an aesthetically attractive and socially acceptable way. According to the author, such activities have
the hallmarks of the Kate Raworth bagel model so far used only for the circular economy, and which can be successfully implemented into sustainable and proclimate architecture.
is an undeniable fact.Facts should also be considered the effects of these changes, which are more and more clearly visible in the space surrounding man. Public discussion on interrelations of elements
anthropogenic and environmental-climatic conditions in urban space, or, more broadly, the dialogue betweenarchitecture and nature, is a relatively new matter.
This article is part of the book "Business for Change", which is a summary of the Climate Leadership activities of the United Nations Environment Programme for 2023. The program builds a community that, based on current knowledge about the climate, the best practices and specific solutions existing in various industries and the experience of the managerial staff. It empowers companies to make decisions that have a positive impact on the climate and the environment.
The potential of ecospots as elements redefining negatively perceived wastelands into positive elements of "temporary nature" is a very important aspect due to potential climate scenarios forecast by climatologists. Both the rapidly progressing changes in the area of the Earth's climate, which are rebuilding the priorities of the global
community, as well as the parallel economic and energy crisis may result in more and more frequent collapses in the real estate market and, more broadly, in the entire construction sector in Poland and in neighboring countries. This crisis will not mitigate climate change, and by abandoning mitigation and adaptation activities, it may even affect the intensification of climate change and its reception. For this reason, the research conducted on the relationship between abandoned architecture and selfdeveloping nature is, according to the author, important in the context of the future of contemporary cities.
Historically, time was an element "transparent" in architectural terms (its influence was not noticed until the object was so old that it failed). Nowadays, the time factor is consciously taken into account as an element determining the profitability and feasibility of an investment; the investment is designed for a specific period of use, treating the time dimension as equal to the spatial and symbolic dimensions.
With this in mind, architects and building users consciously treat time as one of the determinants and defining factors of contemporary architecture that is an element of anthropogenic space. This is important because it allows for an attempt to treat architecture as a "flexible" element in relation to the dynamically changing reality conditioned, inter alia, by the progressing climate change.
According to the author, it is important to analyze the influence of time on the technical aspects of the existing traditional architecture, in the construction of which this factor was originally not taken into account. Historical architecture is an architecture that is valuable in many respects, and is also subject to the rigor of monument conservation, where achieving adequacy in terms of energy and climateadaptation requirements is often very complicated; According to the author, the current state of climatic instability resulting from progressive climate change shows that the problem of adapting traditional vernacular architecture to the "new, greenhouse" reality is an important topic, although practically unaffected by science.
The activities in the field of renovation and historical reconstruction of the 19th-century housing described in the case study show, in the author's opinion, that with the precise and proper use of techniques, it is possible to conduct investments in a way that is sensitive to the issues of respecting cultural heritage and aspects of beauty in urbanized space, and at the same time in an adequate manner.
to modern needs in the field of adaptation to climate change, taking into account the entire life cycle of the building in order to minimize the carbon footprint of the investment.
Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia architektury "low-tech" jako skutecznego narzędzia do regulacji gospodarki emisjami gazów cieplarnianych w przestrzeni zurbanizowanej. W przypadku coraz wyraźniej widocznego kryzysu klimatycznego wydaje się to być rozwiązaniem nie tyle nowatorskim, ale przede wszystkim pożądanym, gdyż przedstawione w Porozumieniu Paryskim scenariusze klimatyczne nie są w sposób wystarczający realizowane. Przy precyzyjnym stosowaniu architektury "low-tech", wrażliwym na kwestie poszanowania dziedzictwa kulturowego oraz aspekty piękna w przestrzeni zurbanizowanej, może być ona skutecznym narzędziem, a nie tylko elementem negatywnie kojarzonej presji antropogenicznej na środowisko naturalne. Opisane w ramach studium przypadku działania z zakresu remontu i przebudowy historycznej, dziewiętnastowiecznej zabudowy mieszkaniowej pokazują zdaniem autora, że możliwe jest zachowanie dziedzictwa kulturowego, czy nawet odtworzenie jego zapomnianego fragmentu, przy jednoczesnym niskim reżimie śladu węglowego inwestycji w całym cyklu jej życia. Takie podejście do zachowania historycznej substancji architektonicznej miast i wsi pozwoli na zastosowanie rewitalizacji jako jednego z instrumentów do (samo)regulacji klimatu.